De zesling in beeld!Nadat Ulysse de spanning er voor iedereen behoorlijk in had gehouden (ze bleef maar dooreten!) was het gisteren dan eindelijk zover.
's Ochtends om 07.00 uur sprong ze van bed met bekje open en heel licht hijgerig. De middag ervoor was haar temperatuur gedaald naar 37.0, dus voor mij was het duidelijk dat ze ging beginnen. Voor het eten haalde ze dit keer haar neus op en gedurende de ochtend moest ze wel zo'n 8 keer naar buiten om zich te legen. Het hijgen en piepen werd inmiddels steeds sterker, ze trilde voortdurend over haar hele lijfje. Dook van de stoel naar de kist naar het bed, van binnen naar buiten en weer naar binnen en had absoluut géén rust. Ze gebruikte alle vier de poten en al haar tanden en kiezen om een complete puinhoop te maken van de lakens die ik in de kist had gelegd. Zo had ik haar nog niet eerder bezig gezien.
Op een gegeven moment (zo tegen een uur of één) verzuchtte ik tegen haar: meisje, dit doen we nooit meer! Zo'n medelijden kreeg ik met haar. (Maar dat ben ik nu alweer vergeten, hoor!)
En als de nood het hoogst is, is de redding nabij, de ontsluitingsweeën gingen over in persweeën, eerst nog wat voorzichtig, maar al gauw steeds heviger en bij Ulysse keerde de rust terug.
Om 13.40 uur werd pup nr. 1 geboren, een reutje (218 g), zwart met een witte borstvlek, oranje bandje. Het begin was er! (De overige vijf pups zijn volgens mij geheel zwart, maar daar ga ik later vandaag nog even kritisch naar kijken.)
Om 14.07 volgde reu nr. 2 (203 g), rood bandje en om 14.12 reu nr. 3 (208 g), wit bandje.
Wat bij het eerste nest van Ulysse 1x gebeurde, overkwam me gisteren weer. In een keer twee pups geboren, die allebei nog vastzaten aan de moederkoek, die lekker nog even achterbleef in het lichaam. Ulysse moederde zo geweldig en de pups waren zo levendig, dat ik haar rustig heb laten begaan en de pups pas ben gaan bevrijden toen de volgende persweeën zich aandienden.
Om 14.28 werd teefje nr. 1 geboren, de kleinste van het nest met 170 g (lila bandje).
Daarna om 15.30 stak teef nr. 2 (240 g), groen bandje, haar koppie naar buiten en, terwijl zij ook nog steeds via de navelstreng met moeder verbonden was, om 16.03 teef nr. 3 (206 g), paars bandje.
Al met al dus weer een ontzettend soepele bevalling: 6 pups binnen tweeëneenhalf uur tijd!
Ulysse heeft het fantastisch gedaan. Ze deed praktisch alles zelf (alleen de bandjes heeft ze niet omgestrikt!) De enige keren dat ik heb ingegrepen was toen tot 2x toe 2 pups met het moederlijf verbonden bleven. Alhoewel dat een van hen niet verhinderde om toch snel de achterste tepel op te zoeken! Maar op een gegeven moment heb ik ze toch bevrijd. De navelstreng was op dat moment mooi blank van kleur en had dus in feite geen nut meer.
Alle pups zijn zeer levendig en Ulysse is weer het geweldige moedertje zoals ik haar van de vorige keer ken.
En dan de reactie van de andere twee hondjes.
Ik lach me helemaal wild, maar aan de andere kant is het een beetje sneu.
Vóór het eerste nest van Ulysse was Bennie de alpha hond, daarna waren de rollen omgedraaid en Wopke werd door Ben nog steeds als pup gezien en behandeld.
Nu is de hiërarchie toch iets gewijzigd. Als Bennie nu richting de kist "sluipt" blaft Wopke hem vanaf een hoger gelegen plek weg! Bennie krijgt van mij dus af en toe een lekkere knuffel, want hij is gewoon de "underdog".
En Wopke zelf? Die loopt gewoon al voorzichtig kwispelend de kist in van: "hallo daar"! Totdat moeder Ulysse haar zachtjes grommend de tandjes laat zien, dan huppelt ze toch maar weer naar buiten. Lachen hoor!
Toch heel bijzonder, die Markiesjes onder elkaar!
De eerste pup is geboren.
En toen waren er twee, eigenlijk al drie, maar reutje drie zit nog vast en onder de staart verscholen.
Met z'n viertjes op zoek naar de tepels.
Lekker op een kluitje.
En toen waren er vijf.
Het nest compleet!
5 opmerkingen:
Wat een geweldig gezicht , al die puppies bij mama Ulysse .
groetjes Ina
Hoi Ineke,
Wat een enige foto's en Ulysse kijkt zo lief. 'k Zou de snoetjes van die andere twee ook wel willen zien. Het is altijd een hele kunst zwarte hondjes te fotograferen maar het is je heel goed gelukt.
Heerlijk joh, dat het allemaal zo perfect ging. Wil graag als de oogjes open zijn een keer komen kijken als het jouw uitkomt.
Groetjes!
Hoi Ineke,
Fijn dat het zo goed is gegaan.
Wat jammer dat we zo ver weg wonen anders had ik graag komen kijken.
De kinderen zijn heel nieuwgierig welke naam de pups krijgen.
We blijven jullie volgen via de computer.
Groeten van de Zandijkjes
Jeannette, je bent t.z.t. van harte welkom. Geef maar even een belletje als je wilt komen (met een week of twee, of later, maakt niet uit!
Margo, de namen zijn bekend!
Knuffel aan Wessel en groetjes aan Henk en de kinderen!
Jeannette, je bent t.z.t. van harte welkom. Geef maar even een belletje als je wilt komen (met een week of twee, of later, maakt niet uit!
Margo, de namen zijn bekend!
Knuffel aan Wessel en groetjes aan Henk en de kinderen!
Een reactie posten